Bir varmış bir yokmuş geçmiş zamanlarda
Erteliyorum yokluğunu sensiz dünlere
Kolay sandığımız ayrılığın salası okunmasın
Cenazesi çıkmasın gönül evimizden
Yasa boğulup ağıtlar düzülmesin yok sebepten
Yokluğunu süresiz erteliyorum gitmeden…

Setler çekiyorum gideceğin yöne
Güle güle gelip,
Ağlayan göz bırakmak yakışmaz arkanda
Bir kez olsun dur sözünde!
Sevginin sermeyesi bir çift tatlı kelamdı,
Karaborsaya düşürme!
Aşk mahkemesi kuruyorum gönlüme
Bendesin… İpotek koyuyorum gidişine
Ve yokluğunu süresiz erteliyorum…

Hayatımda iz bırakmadığın günleri
Hibe ediyorum sensiz dünlere
Yokluğunun sancılarını dizelerde sakladım üzülme
Saklanıp kuytu köşelere ağladım sen duyma diye
Yutkunamadım sensizliğin çığlıklarını
Yaralarımı iyileştirmeden çekip gittin
Ve ben
Yokluğunu süresiz erteliyorum…

Çatlak dudaklarımla ismini söylemeyi unuttum
Meltemlerde savruldum
Koyu mavi denizlere attığım taşların sekmesini izledim
Yokmuş sebebi şimdi sevmelerimin
Çünkü sen “kendine iyi bak” diyerek çekip gittin
Bende yokluğunu süresiz erteliyorum…

Uyumadım kim bilir kaç gece
Yusuf misali dipsiz kuyularda yalnızlığı dost edindim
Sensizlik çok zor, nemli kuyular zemheri ayazı gibi çok soğuk.
Meğer badem ağacı çiçeği gibiymiş sevgimiz
Yalancı baharı müjdeleyen!
Ve ben şimdi
Acı bedelini öderken vazgeçilmişliğimin
Yokluğunu süresiz erteliyorum…

//Ayrılıklar “kendine iyi bak” diye başlarmış. Sen yaralarımı iyileştirmeden gittin. Ben de yokluğunu süresiz erteliyorum…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
16.02.2014