GÖZLERİMİ KAPATIPAkşam güneşinin dağ köylerine vurduğu an erik ağacının dibindeki taş dile gelir geceyi haykırarak bekleyen kuytu sulardaki kurbağalar gibi Kariim! Bu gece çeyrek ay fırsatını kaçırmadan çöküyor hüzün sokaklara ah bu hüzün yıllarımı boşuna verdiğim bildiğimi zannettiğim bu iklimde Bu rüzğar böyle esmeyecek günlerimiz olacak gelecek nice yıllarda Biliyorum geleceksin gözlerimi kapatıp bil bakalım diyeceksin lâ lâ lâ |