NELER OLMUYOR Kİ BİR GÜNDE
Rhodiapolis’in ciğerleri yanarken
Her zaman ki gibi Tanrıları sarhoş Geçici kadınlarıyla Uyanıp bir görebilseler Nasıl da ilerliyor Acele etmeden Çam kozalaklarının Uzaklara fırlayışını Kimse durduramıyor Belki onlar! Ama nafile Kereste ısmarlayacaklar kadar Uyanık değiller! Gaia çaresiz! Söndürmedi ateşini Ne Akdeniz ne de Alakır! Bir şey görünmüyor artık Kül rengi gökyüzü Yandı yandı bitti Kül oldu Uyurken düşlerimde koşacağım artık Dünün ormanı Bugünün küllerinde Saçlarını yıkayanlar çıkar mı? Uzun Saçlının işine yarar mı? Yeterince toprak var artık bizlere! Unuttum bugün Kontrol altına alınan yangını Unutmadım Dünün ormanının çığlığını Lâ Lâ Lâ |