NERGİS SOKAKBurada oturduğum zaman,akşamları yoğun bir sessizlik ve hüzün sarar fazla geleni gideni olmayan karanlık sokağında Kızılay caddesini Nasılda sustu her şey ve gece yine gecenin içine saklandı Gözler(in)den uzakta,düşen sonbahar yapraklarına eşlik ediyor başlayan yağmur ve çakan şimşekler altında inleyen gökyüzüne avuç açıp sordum vaktimiz olur mu? ağaçlardan elma koparmak için yazmayı bıraktım balkon kapısını kapatıp yavaşça geleceği de geleceğe bırakarak lâ lâ lâ |