Ney Üflesin ASİA Sen BüyüsünHaydi Asia kalk toplanalım bu aşktan Söndü yıldız bu gece , gidiyoruz Ben kuzeye gidiyorum, Sen güneye git Anladım Asia , korktu pervane ateşten Yaklaşamıyor , bırak Asia tamam Yanmayan bizi nasıl yaksın… Ağıt yakın bu gece ağıt Hay hay Asia , Sen git Peşinden su dökerim ben Ben Asia , bu defa ben oluklar açarım göklerden sana Kırıldı zaman , döküldü mevsim Avuçlarımda taze diken ve Nergis kokuları şakaklarımda Bırak gözlerimi tan eyleme Asia Salkım saçak bir türküyü giyindi Öksüz hikayem … Ney üflesin , söylesin ağıt Ali evinde kadınlar vursun dizlerine, ‘’Bismişah Allah Allah’’ Ayaklarım yalın, ellerimde son kadehin izleri Vur Asia vur şaraba dudaklarınla .. Ne desen elmas olmaz gözlerinsiz Güneşe eğilmem artık Asia O köprüyü de yıkarım yarın, Kalbim şuracıkta öldürecek Az sonra Yana yakıla devrilen o son cümleyi Asia Vur sazına derviş Bağrımı oy, Oy bağrımı Ağır ağır Al içimden Asia’yı Usulca bir yere koy, İncinmesin .. Ey zerremi yere çakıl taşı eden rüzgar Ey başımı gül ağacının önünde eğen rüzgar Ey beni onbeşimden yirmidörde estiren rüzgar Kara kara karalamalarımı Ege’nin denizinde yüzdüren rüzgar Getiremedin bana Asia’mı Büyüklenme hiç bu defa , kalbimi çöle düşüren rüzgar .. Sibel Eşiyok |
ellerine saglık usta kalem mükemmelsin her zman ki gibi