korkuKaranlığa inatlarım vardı Galiba o zamanlar daha cesurdum Bir kediden kaçardım mesela Şimdi ise donuk, seyrediyorum... Yüzleşiyorum karanlıkla Tırmalıyor suretimi kanamıyor kanatamıyor hiçbir pençesi aynalara yansıtırken gölgem beni en çok beni silemiyor gerdanından derin daha derin çiziyor kesik bu kesik Çatlayarak kırılıyor yüzümle birlikte |