Elim kolum bağlandı
gönül tarumar
sana gelemiyorum

gelinlik kızlar
ayva tüylerini döker
sonbahar yaprakları gibi
Kuşatmasız hıçkırık
gökyüzünde kara bulutlar
tepeden tırnağa
ay yıkamış geceyi
doğdu bu gece
gül dalında kırmızı güller
aşık bir yıldıza
seher vakti yaklaşıyor
şehrin ışıklarında yüzüyor gece

zem zem suyu içmiş toprak
yıkanmış, ağızlar gerek bize
,,dirlik siz uykular
gecenin ayazında
Kundaktaki çocuğun yumuk elleri gibi
sevinçli


ve.. hüzün katmanında hüzünlü yürekler
avuç içi kadar mutluluğun kölesi
allak bullak dağmadağın
tutam tutam insanlar
üzerine düşmüş yalnızlığın gölgesi
sardunyam çiçeksiz
ellerime ay batıyor
yavan yediğim ekmek
içtiğim çorba
Irzasız sebzeler
DNA sı değiştirmişler

özlüyorum kendi ellerimizle diktiğimiz
şekilsiz sebzeleri meyveleri
bostanları ne çıkar
bu saatten sonra artık olmaz


II

eğme başını yüce dağlara
gelip geçer düze kavuşur her şey

yoktan var olmuş
bu dünya
bir bir zalimler yarışır
yıldızlar çoğalsın gökyüzünde

siyah sarı beniz beyaz
atını alan işi yürütülen
kırk kralla barışık

ben bilmem içindeki türlü işleri
sıcak kucak ister bebeleri
dağda bayırda yılanı keleri
kırk haramiler dolaşır


kökünden ayrılmaz ağaç
armut dibine düşer
sırası gelen dizilir
üçer beşer dünyadan ayrılır

nice yollar var birbirinden ayrılan, nice ırmaklar denize dökülür
Kul bilmez son gününü
gülecektir gülen halını göre bilmeden
son gülen iyi güler


nerede o gönüllerin zaptiyeleri
egeden çıkar efeleri
doğar mezepotomyadan bir güneş ki
düşmanların eli ayağı dolaşır

derin mevzuat şaklar kırbaç
kurban sız keserler karakoçları
can cananı olursa yoldaş
sittim sene sinede buluşur


III

Acil şifalar diliyorum
Ay battı avuçlarıma
göklerdeki deniz aktı
kadife çiçekleri ıslandı
deniz yıldızlarını deniz sahile bıraktı
gece yarısı sonra sabaha karşı


kuşlar uykudadır şimdi kuşlar
dağlarda dağların kızları
lambaları kapattı
zinhar avuçlarımda yangın
kuştüyü yastıklarda saklı. avuçlarının içinde aşkı

Ölme be güneş ölme
Leylaların mor çevrelerinde
Kadim bir yoldaşlığı terk etme
El ense çekmişler hayatı

uçurumun başındasın
terk gece uykuları
sarın hayata dört elle
bırak dört nala koştuğun hayatı


geçen yıl gül bırakmıştım pencerene
unufak secdeye varıp toprağa karıştı
şekersiz tatlı çaylar içtik balkonda
kumrular bizi kıskandı



adın ÖLKE manası diyar
dolaştık yürüdük bütün yolları
sabah akşam ikindi
kanıma dokunuyor hayat

zırhlı bir tanker ol kurşun geçirmeyen
sende gidip unutma adamı
sen gidersen dünya kime kalacak
oturalım yine çay içelim akşamları

bu akşam çok kederliyim
zaman geçiyor biz duruyoruz
yerimizde
bir intihar gecesinde aşk
doğup büyüdüğüm şehir
çok uzaklarda kaldı çok

yağmurlar ağlıyor ellerimizde
hatırlar mısın
isim şehir hayvan oynadığımız yılları
cebkenin cebi delik be güzelim
dökülür yürüdüğün kaldırımlara anılar
vurun yıkın kahbe kaldırımları..


Nurten Ak Aygen
14.07.2015