Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Pişmanlığımın Hücresinde
Mehmet Aluc-Kul Mehmet-
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 752 okunma
 Pişmanlığımın Hücresinde
Hayat işte yaşadığımız
Sözümüzü dinlemeyen Bizi peşinde sürükleyen Gülümsemelerimize Ağlamalarımıza aldırmadan devam eden Bazen yarı yolda tek başına bırakan Biz boşlukta iken bize uzak olan mı ? Bize yakın olurken biz boşlukta bıraktığımız mı? Tahammülsüz duygularla görmediğimiz mi ? Tahammülsüz duyguların peşinde koşmayın, Benim peşimde gelin der iken görmediğimiz mi ? Semada bir lütuf gibi gülümseyen mi? Yoksa semada bakarken görmediğimiz, karanlığa koşarken bakamadığımız bir boşluk mu? Bazen ağlarken bize gü(e)len Dostların peşinde koşturan Ölüm gelince tek başına bırakan Gözlerimizin içinde hapis olan Görmediğimiz Yaşadığımız kendimizin sandığımız Yalandan kurduğumuz hayat mı? Gerçek olan hayat? Yaşa(ma)dığımız mı? Peşinden koşamadığımız Adım uydurmak yerine Adımlarımıza uydurmaya ç/alışmadığımız Biz bakar iken bizden uzaklaşan Uzaklaşınca yetişemediğimiz Bir çığlık gibi semada kaybolan hayat mı? Anla... Çöz... Çözebilirsen... Koş koşabilirsen... Basamak basamak merdiven çıktığımızdı Yoksa basamakları çıkmadan inmeye ç/alıştığımız mı? Unuttuğumuz bir yol mu hayat Yoksa unutmak için zihnimizi yorduğumuz Uykuya d/aldığımız U/yanınca Çığlık çığlığa k/aldığımız Tek kişilik senaryo mu? Anla... Çöz... Koş koşabilirsen... ıı Nasılda unuttum Bir dere kenarında bıraktığım Beni beklerken benim beklemediğim Kısık yanan bir lambamı Hani dün y/anarken söndürdüğüm Kısık bir lambamı idin sen hayat? Parmağını gözüme sokarak beni ayıktırır iken Gözüme çöp battı dediğim Yüzümü çevirdiğim Benimle konuşur iken Konuşmadığım mısın? Öyle ise ben y/anıldım! Ama şimdi yalnız kal(n)dım Nerede etrafımda benimle olanlar Nereye gittiler? Ayağım kayınca düştüm ise Elimde tutmak için yanımdakiler nereye kayboldu? Yoksa ben mi y(ş)aşarken kayboldum? Kaybolmamak için girdiğim kalabalık s/andığım Yalnızlıklarımıydı onlar? Bana gülümseyen Sonra terk edip giden Yok, mu bana anlatan Neler oluyor? Hangisi gerçek? Hangisi yalan? Hangisi düş? Hangisi hezeyan? ııı Gülümsediklerim küskün Küskün olduklarım mı gülümseyen miydi? Yokuşun dibindeyim Az önce yukardaydım Kalabalıktı etrafım Kim attı beni buraya Yalnız iken benimle olan bana fısıldayan d/uymayan ben Duyduklarım önemsediklerim beni terk etti Yanlış duyumlar peşinde mi koştum Eyvah! Yanıldım! Ne yapmalı? Yok, mu çaresi artık? Feryat etsem duyan olmaz mı? D/uymadığım ey sen şimdi beni duymaz mısın b(ç)ağırsam? Selamet dün gözlerime b/akarken Gözlerim kapatmıştım Geçim derdine Kasama bir kaç dolar yığmanın hesabını yaparken Yanıldım gözümü kapattım Bari sen şimdi aç bana g/(s)özlerini Karanlıktayım Az bana ışık ol Yine karanlıktayım Evet, kendi karanlığımda Pişmanlığımın hücresinde Bana gülümseyenleri görmemenin Pişmanlığını yaşadığım Hapis hanesindeyim Eyvah... Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Pişmanlığımın Hücresinde şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.