elbet birgün...
Özlemin dili yok ki küçüğüm
hasret amansız kavurur içini esaretine alırda ruhunu zulmü yakarda geçer yüreğini bırak diyor, dağıt diyor akıl karı değil yüreği acıma gözyaşına diyor uğultunun şehveti sahibi olmayan kırık bir tabut misali insan can kanarken canda kimin umrunda dünya lekelenmişken gökyüzü kirlenmişken toprak ana kan kusuyorsa yağmur ağıt yakıyorsa kardelenler kimin umrunda dünya sen unuttuysan vicdanını dokunduğun yer yangın yeriyse cennet bile cehennemse senle yaşamın ne önemi var söyle bu vuslatta .... |