Baybora...
Hadi ver elini küçüğüm
kısa hayatta uzun düşler kuralım yaşamışçasına şimde sen gökyüzüm ol ben toprağın yasla başını göğsüme hüzünleri savur yüreğime ben saklarım sen diye hiç duyamadığım sesinin çığlıkları koynumda şimdi yağıyorsun sen diye çatlıyan dudaklarıma nezaman düşsen gözlerime maviler kızıla bürünür nehirler taşar yüreğimden pervasızca sürükler yokluğuna özledim küçüğüm hemde çok seni düşlerde büyütmek çok zor ... hiç görmediğim ve hep hissettiğim duamsın şimdi maviler döşenmiş dünyana nurdan ışıklar saçılır gül tenine bunu bilmek merhem oluyor yüreğime sen hep bendesin küçüğüm su gibi nefes gibi mavi gibi sen küçük meleğimsin yüreğimde... |