Uzak...Yine ayarını tutturamadım sevdanın üç ölçek yürek bir ölçek şiir miydi yoksa üç ölçek hüzün bir ölçek veda mı bilemedim... Yine kapılıyorum bir kadının düş kokan gülüşüne düş sevdi eyleyeçeğim adımı Attila Îlhan dönsede rakı içsek Dese Ne kadınlar sevdim zaten yoktular Desem Ben ne kadınlar sevdim zaten düştüler... Yine avuçlarımda bir altıpat sus ruleti oynuyorum namlunun dönüp dolaştığı yer göğsüm Can siperhane bir yalan bu ihtilal Zaten ben hiç sevmedim bu çiçek kokan Mevsimleri Yine sancılanıyor dünyanın işkembesi ben seni gördüm altı gün yatağa düştüm bir gün şiir yazdım Îş bu ya Tanrı dahi altı günde yarattı bu devranı... Yine karıncalanıyor ayaklarım ve nefesim yetebildiği kadar koşuyorum yüreğin peşi sıra... Senin ellerinde mevsimler çoğalıyor benim ağzımda anason kokulu geceler Senin sesini sevmek ötelerde cinayet sebebi benim türkülerime kuzgunlar gülüyor Senin alfabende şiirler söyleniyor benim lisanımda korkudan hikayeler... Bu mevsim de zemheri biliyorum biliyorumda ah şu avuçlarında ki papatyalar olmasa... |