Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gülün Kokusu
İbrahim Taşdemir
5,0 / 3 kişi ·4 beğenme · 1 yorum · 1131 okunma
 Gülün Kokusu
Bir gülü koparıp deryaya attım
Elbet bir sahilde karaya vurur Dualar okudum dilekler tuttum Umarım maksadım menzili bulur Kokladım elimde kokusu kaldı Dikeni acıtsa batsa ne yazar Yüreğe işlenmiş dokusu kaldı Her seher inceden inceye kanar Gülün ateşi var alevsiz tüter Ne yağmur hükmeder ne deli rüzgâr Gönül bahçesinde dört mevsim biter Dokunmayan yanar dokunan yanar Gül tutku demektir hasret demektir Ardında hep nemli gözler bırakır Sevda yollarına ümit ekmektir Şarkılar nağmeler sözler bırakır Ruhu âbâd eden hazlar bırakır |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gülün Kokusu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
İbrahim Taşdemir
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.6.2015 00:17:20
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 1131
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.