Duydunuz Mu
Uzattım bir gonca gül
Kurudu dal elimde Sen kendi sılanda kal Ben kendi gurbetimde Kapımı ne çalan var Ne de bir hatır soran Olmadım hiç bahtiyar Ne dost kaldı ne yâren Gitmiyor çökmüş hasret Her günüm dünü arar Tenimde can emanet Uzakta kaldı bahar Dün geçti mazi oldu Kayboldu anılarım Ardımda sedâm kaldı Duydunuz mu dostlarım İbrahim Taşdemir |