Ben Ve NefsimEy nefsim neden şeytanla oldun başkaldırdın İman yolunda yürümedin bak yalnız kaldın Kendi arzun için yolumu çevirdin beni sattın Ayıkmadım seninle kaldım yanıldım Bir yalan içine binlerce yalan kattın Beni dörderdin ezen yok eden çarkında Nasıl ben olamadın farkında İman geçiyor çağırıyor iken yakınımda Ayıkmadım seninle kaldım yanıldım Bir yalan içine binlerce yalan kattın Beni kandırdın vardı ağzın sanki kulaklarında Günah deryasına daldırdın beni dalgınlığımda Seninle olamamak gerekir demişti Rahman Kur’an’da Ayıkmadım seninle kaldım yanıldım Bir yalan içine binlerce yalan kattın Beni egomla kandırdın dedin sensin fikrinle seçmece Namaz niyazdan uzak durdurdun yaklaştırmadın kendince Kendi fikrimden uzaklaştım seninle oldum kaldım böylece Ayıkmadım seninle kaldım yanıldım Bir yalan içine binlerce yalan kattın Derece derce düşürdün çirkefli çamura öylece Seninle gezerdim sahteliğinle ben gündüz gece Seninle yalanlarınla bildim sanırdım sözlerim bilgece Ayıkmadım seninle kaldım yanıldım Bir yalan içine binlerce yalan kattın Kul Mehmet’im ayıktım işin gücün düzmece Ben birden Rahmanın yardımıyla ayıktım dün gece Rahmanın yardımıyla imanı yazdım gönlüme hece hece Olan sana oldu ezildin benden fazla neticede Ayıktım Rahman ile kalacağım bundan böyle istemesen de Alnımda secde izi ile dolaşacağım artık sana hoş gelmese de Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |