Üşüyorum
Soğuklar buz keser düşüncelerimizde
Güneşte yanıp kavrulan bedenlerimize ithafen. Mantıksız geliyor bu sıcakta yanmak Kışını yitirmiş bir baharın karşısında dururken Kaç dereceyi bulursa bulsun termometreler , umurumda mı ki ? Üşüyorum ben , üşüyorum. Haziranın ortasına daha birkaç gün kalmışken Elektrik tellerinde yaşama tutunuyoruz biz Her an trafonun patlayacağını hissedermiş gibi olarak Kısa devre yapmasından korkuyoruz hayallerimizin Üşüyoruz biz üşüyoruz Hani kışın ortasında yürüyemezsin , Kenarlarından sıcak yerlere yanaşarak ilerlersin ya donmaktan korktuğun için. İşte yazın ortasında da yanıp kavrulmayı istemediğimden üşüyorum. Yalnızlığa daha birkaç gün kalarak üşüyorum Zamanım az Haziranda ölmek zor , biliyorum Ama öleceğim bir gün , bunu da biliyorum Tek bilmediğim şey şu ; İnsanın içi üşürken ölüm onu ısıtabilir mi ? Ah . İşte bunu bilemiyorum . Kadri Demir |