gölgeler büyüyor
git gide ufukta
gölgeler büyüyor geri dönüyor balıkçılar bir başına günde gitme telaşı veda ediyor zaman yetişmezki uzatsam ellerimi bakışta hüzün mısralarda gizli içimdeki gülüşü usulca bir yaprak düşüyor dalından derin sessizlik kımıldamıyor dalgalar çizgi gibi uzaklaşan yollar üşüyor yürek yaz ortası sonbahar renkleri karışıyor akasyaların başaklar bile tedirgin susmuş rüzgar yapayalnız gökyüzü bulutlarda kapalı hava hissi kimseler yok fırçalar çiziyor tualde üzerime yapraklar bozkırda aç kuşlar orada bir köşede bekleyen umut yıldızı aydınlatmalı gönülde karanlığı kalbe inen şu uzak gözler bekleyen pencere aralığından almalı bendeki yalnızlığı.. hilmiarsoy - tekirdağ 27.11.24 |