Tebessüme muhtacım bütün nefretim mahzun eserimde
Saadeti yokluğa hapsettim kelimelerin esirinde
Yazamıyorum sessizliğin bütün cereyanları göğsümde
Sayfalara mürekkep gerek bütün mürekkepler izinde

Zamanın hükmü gibi tükenir elbet bu kalemin ucu
Ateşime düştü su görünmeyen hakikatte belli sonucu
Her notanın arkasına gizlenmişsin ritimsiz yolcu
Kalbe inerdin her yangında şimdi her hastam taburcu

Bütün küfürlerini tuttum ıslak duvarlarımın içinde
Yaktığınla kalsın gövdem bırak, başım zaten seninle
Vurgun yedi gönlüm paramparça şimdi en derinlerde
Yıllara kırgın yollara kızgın tükenir nefesim böyle

Sus yeter ettiğin küfürler yeter cihanıma girişler
Üfleme ruhuma ayazı özletir bana soğuk nefesler
Kelama nüfuz etsin durmasın başı boş sözler
Yıkın dağları örtün bütün toprağı üzülmesin yerler

Sarmasın gözlerin bütün vücudumu inadına bir kere
Ağlatma gözyaşlarımı dökülürlerse kaybolurlar yere
Sen kimsin haddini bilmez boyun eğsene kadere
Aşkın küçük yorgun şairiyim sitemim yok kedere

Sırlarım anılarımı yok etmesin dursun bu yakarış
İntizara kapıldı dilim boşunaymış bu kadar yalvarış
Hak yolunda ey haksız unutsam kendimi sana hep alkış
Yanlış anlama isyana borçlanmak için bu son kalkış

Bunlar son şairin son özgün deminden görebildiklerim
Lutfa minnet duymasam yangına kapılır giderim
Şimdi bu keskin ızdıraba karşı artık son sözlerim
Sana bu mahsun ruhumu tattırıdığım için özür dilerim

Yıllardır eskimiş çürümüş nefesim sakladıklarım yüzünden
Kelimelere ihanet etmeye arzulu dilim kurtulur yükünden
Öldürebilir misin ölümü silebilir misin yeryüzünden
Kırık kafeslere saklanmış öfkem çoktan çıktı özünden

Duygusallığın yolundayım ağlamaya kin tutmuş gözler
Yaydan çıktı sesler kalbe indi çoktan anlamlı sözler
Gurbet misali bütün sensizlikler can cananını gözler
Kilitli tüm kapılar, pencereler bu göz ışığı özler

Gaybı özledim evvele nasihat dolu olduğu için
Ey akla taş atan ellerim taşlarınızı iyi seçin
Kendine küfreden şu aklımı acımadan sonsuza biçin
Bir gün yolunuz kalbime düşerse kapıyı çalmadan geçin