KALEM
Kırık kalemimin sivri ucu
Battı gemim bu sonuncu Her akşam sabaha yolcu Sadece ölebilen taburcu Bilmiyor beni benden uzak Hangisi yarada kanayacak Düşer mi yağmur bırakarak Kimler gelecek kime tutsak Yalnız bir şiir eder gönlüm Şehirleri ona çok gördüm Tutuştu dilim ağır göğsüm Vazgeçtik kaybetti ömrüm Geçmiyor düne kalan ahım Sevmeye tükendi zamanım Kağıda dokunmuyor yazım Bu sözler kendime zararım |