Kaptan
Tesellin sende kalsın zira bana yetmez
Artık bu yarım adam kimseyle bir etmez Kırılan eskisi gibi olmasın yoksa kırılır Uzağında üşüyen aşk derdim ile sarılır Keder doldurur kalem tükense de yazar Kağıda eli değen defterden sayfa kazar Akşamdan demlenir rüzgar esmeye sıcak Güneşe inadından yine bulutları asacak Yazdırmayı hatırlatan bir kadın iliştirilir Kalp boş kalmasın diye yaralar yetiştirilir Büyür yalnızlık vakit oturur izler, geçmez Dilde yarım kalan geceleri kalem seçmez Dağıldım benden bahsetmeye uzaktayım Sana giden dolmuştan karşı duraktayım Çalışmıyor trenler demiri yığılmış çoktan Gemiler yanaşmazsa ufukta ölecek kaptan |
Kalemin daim olsun
______________________________Selamlar