Rize
Giden ne bıraktıysa kalan o kadardır
Kalana yük olan gideni ferahlatır Yollar dikenli olsa bile gidene yarar Kalan limanı tutar ama gemiler kaçar Bağırır deniz istemez sıcacık yaşları Kalan ister mi dökmeyi o arkadaşları Hayat bu ya aşk ölür acılar yol alır Yanar yürekler bedenler boş kalır Manzaralar keder yükler şarkılar hüzün Tebessümler yara izlerini saklar yüzün Şiir dolar bardaklar geceler demlenir Saatler sabaha çıkar ezanlar seslenir Şimdi bana Rize sokakları yaraşır İncecik yollarda kalın şuurlar dolaşır Aniden sağanaklarla ıslanır bugün Kiminde kaçışmalar kiminde hüzün Şiir sığmaz bu şehre denizlere taşırır Bu yüzden yağmurlar deniz için yarışır Sahillerde ıssız kalabalıklar süzülür Unutulur güneş sabahlara üzülür Ben bu şehrin şairi kopamam gölgemden Bırak kök salsın efkar çalarım kalemden Vedalar eksik zaten yaprak yaprak Gölgeler yetim düşer aldırır mı toprak Anlatırım ama yoktur beni dinleyen Şarkıları gece lambası nerde beklenen Karışır rüyalar kusurlar cisimleşir Mezarlar birikir adam yutar bu şehir Kaldırımlar yosun tutar kayıp düşerim Kıyılarında tuz kokusu içime çekerim Kanar yürek kabukları karadenize Dökülür de sesini çıkarmaz Rize |