BELLEĞİN GÖZYAŞLARIBir bulutun Gözyaşları dökülüyor ellerime O ağlıyor Ben yine susup,atıyorum içime... Asırlardır önümüze duvarlar ören Bellek cellatlarının Sevimsiz kahkahalarının gürültüsünden Duymuyoruz olan biteni Gözlerimize perde çekmişler sanki İstedikleri filmi Nakşediyorlar beynimizin her kıvrımına Defalarca Görmüyor, duymuyorum Sessizliğimde boğuluyorlar Aldırmıyorum... Uçurumdan düşen Yeni yetme bir rüzgarın Çığlığı yankılanıyor Dipsiz yüreğimde Ben yine susuyorum Susupta gidiyorum... Hayli eski bir gecenin En karanlık yerinde Bir şairin gözyaşları dökülüyor Satırlara kelime kelime Herkes şiire Şiir şaire ağlıyor gizlice... Esra TÜRKER KONUK - BELLEĞİN GÖZYAŞLARI - 10- Haziran- İkibinonbeş |
Gönül sesiniz daim olsun dilerim.