KATREKırılmış kanatlarının matemini tutma Bırak istedikleri fırtınaya Sarılıp gitsinler... Yüzünde asırlık hayallerin Düş kırıklıkları Ellerin yalnız gecelerin Hiç büyümeyen çocuğu... Çölde kalmış yüreğin Yanan bir kor misali Ne duyanı var Ne sönmeye niyeti... Oysa ne düşler büyütmüştün Kurumuş dallarından Yeşertmiştin hayatı Yeniden yeniden... Vazgeçilmeze bir adım kaldı Mecalin tükense Nefesin yeter Sakın ağlama Dik dur ve geri dönme Senin gözyaşlarınla Hiç kimsenin Dikenli çalılarını Büyütmesine İzin verme... Esra TÜRKER KONUK - KATRE - 16 Haziran- İkibinonbeş |