KIRMIZI MEVSİMLERAraf’ın sessizliği var havada Hiç bir tomurcuk açmamış, Güneş doğmayı beklemede Yıldızlar Ay’a zincirli duruyorlar Parlamayı unutmuşlar belki de... Kuşlar ötmeye korkar olmuş, Gül kokmaya hasret... Dillerde dillenmemiş dua lar... Gökyüzüyle deniz sarmaş dolaş ve dingin İç çekmede yapraksız Ağaçlar... Yaşlar tutuklu kalmış, donuk gözlerde.. Beklenen bir rüzgar değil,elbette O kusursuz fırtına gidiyor Kasırgayla raks etmeye... Bir renk düşecek! Biliyorum siyaha, Bir ses duyulacak! Kırmızı mevsimleri müjdeleyen Ve İnsan! Tözü ve özü anladığında Gökyüzünün beyazında Yıkayacak yüreğini Bir daha asla! Kirlenmesin diye elleri... Esra Türker Konuk KIRMIZI MEVSİMLER-9 NİSAN - İkibinonbir |