19
Yorum
53
Beğeni
4,9
Puan
2336
Okunma
Bir mavi buluta sardık hüzünlerimizi
Sardık da yolladık
Gökyüzünün zulasına
Ellerimizde birkaç kırık dökük
Kelime kaldı
Zar zor birleştirip
Söyler miyiz onları bilmem
Bundan sonra
Halden anlayana ...
Sislerin içinde
Büyüyen çiçekler gibiyiz
Görebildiğimiz kadar Dünya
Onun içinde biz hep
Küçücüğüz...
Ellerimizden kayıp giden
Mülteci baharlarımız var
Hepsi bizden bi haber!
Şimdi çiçeklenmişken onlar
Gittikleri yere varsak
Tanırlar mı artık bizi bilmem ...
Hangimiz ihanet etmedik ki
Kendimize
Ve hangimiz
Buruşturup atmadık
Taze umutlarımızı
Tatlı bir melteme kanıp
Fırtınaların içine ...
Herkesin ışığı kendi cebinde
Çıkarmıyor karanlığa hiç kimse...
Kısa günlerin
Uzun telaşlarında kaybettik
Masumiyetimizi
Duymadık,duyamadık
Kendi gürültümüzden
Ezilen papatyaların
Beyaz seslerini...
Esra Türker Konuk - BEYAZ SESLER - 28 Nisan İkibinonsekiz
5.0
97% (34)
2.0
3% (1)