Aşk Revanbir ah ile ağlatıp yerle yeksanı leylanın yüzünden mecnunun çölünden geçtim zalımın kızı bir çift göz yüzünden uykusuz rüzgarın gönlünden kor ile geçtim kanadı kırık güvercinin yen’i bağrımda susar apansız bütün mağralar eğilir önünde gölgesine saklandığım çölün yüzünde güneşin yüzünden kor ile geçtim yüreğim deldi ferhatın aşkı ah etmedim gönlünün harı yaksa da bağrımı yakup un yaşı bütün bu ahlar yar senin için . |