ben yalan sevdalardan geliyorum
gecenin bir vaktinde
hırpalanmış yorgun ve kırgın
üstelikte ellerim boş geldim
bir demet çiçek sunmak isterdim sana
avuçlarına kan diye
bak nasılda kanıyorum
geldiğim yollarıma bak
o zaman beni anlarsın


ihanet etmeden ve başıma kakmadan
unuttur bana çekip gidenleri
izi kalmasın içimde ne olur
beni bir tek sen temizlersin
kanayan avuçlarımı yüreğimi
kaybolmuş senelerimin boşluğundan
ancak sen çekip çıkarabilirsin beni
sen bari söz ver
bir daha düşmeden
beni sımsıkı tut
nasılda muhtacım ellerine
sende fırlatıp çekip gitmeyeceksin değilmi ?


sus ağlama ve konuşma
belkide aşkı hiç bilmediğim’den
bu kadar yorgumun
en kıymetli saklamalarına hazırım
yüreğinin bir yerinde
sakın kimselere söyleme
ben aşkı galiba beceremiyorum işte


başka şeyler anlat bana
hesap sormadan
iyileşince de çekip giderim sanma
ne olur karışmasın sakın aklın
tozu dumana katarak yalanlara batarak
zaten zar zor attım avuçlarına kendimi
şaşırmış hayat pusulam
hangi yöne dönsem
hep kahpeliklere çıkıyordu yolum
hayat acısını böyle çıkarıyor işte


hani fırtanalardan sonra
yorgun düşer ya insanın ayakları yere basınca
ve günahların alevinde yalnızlığa üşürsün ya
şimdi sana öyle üşüyorum
gözlerin sorgulamadan hüzünlerimi
sıcak iklimlerinde yanmaya geldim
yıllarca hasret kaldım bir sıcak bakışa
yalan sevdalar yüzünden
hep ayazlara çakılı kalmışım bilemedim
ben başka mevsimleri hiç tatmadımki


şimdi doğrularımla yanlışlarım
kalbinde kiracı değil
temelli kalmak için bak darmadığın karşındayım
ve bir gün seni senden çok severek
kapatırım gönül borcumu sana
izin ver şuracıkta yani
gözbebeğinin kenarında
kıvrılıp uyumak istiyorum sabah olmadan
kapatma sakın gözlerini
çünkü ben karanlıktan çok korkarım
iyi geceler sığındığım limanım

AYHANCA CÜMLELER
Ayhan Akdeniz