ÖLÜME PAPUÇ BIRAKMADAN GELBazı geceler aniden uykum bölünür Terim hala tenin kokarken Ve gece’nin zifiri karanlığına atlarsın birden Gözlerimin önünden geçerken gamzelerine çarparım Görünmez kaza’sın işte !.. Keşke güzel bir sebebim olsaydın sessizliğin yerine Ve keşke bir insafın izini sürerek Vicdanın adreslerine çıksaydı her sokağım Seni gözlerimde biriktirmek güzel ama Yokluğunda seni harcamak yokmu Ah benim faili meçhulum Ah benim hükümsüzüm gözlerimden sürgünüm Ya azalırsan içimde diye Kimbilir kaç defa gözlerimi kapatıyorum arasıra Bakarsın bir daha seni göremem ne olur ne olmaz diye Şimdi dizleri tutmayan bir yorgunluk Bir yağmursun kaçsamda dinmeyen Çorak arazilerimin üstüne yağan Cevapsız sorularımın mahsülü avuçlarımda birikiyor Yakışmıyan kör olası bir yalnızlığın coğrafyasındayım Yersiz yurtsuz gezer durur bu gönül Ne hayalinle avundu ne uslandı Karanlık geceler vizesiz salmıyor sabahlara Sabahın sınır kapılarından adın dilimde dönüyorum Gel kurtar beni Kendi gurbetimde hergün hergün ölüyorum Artık içimdeki kavga Binlerce kelimelerle çatışmaya dönüştü Yağmur gibi cümleler Üstüme üstüme yağıyor Sen kovalıyorsun küllenen yerden Ben kaçıyorum gecenin simsiyah dağlarına Ve şuçüstü yakalanacağım diye Bir sayfanın izinde çok korkuyorum Görenler belkide linç edecek içime çöreklenen yalnızlığı Ah şu yalnızlığı bir yaşasaydın Belki anlardın o zaman isyanımı Ne sana gelebildim ne kendime dönebildim Cansız yatan acı hikayelerimin başında duruyorum Neresinden tutsam bir cam kesiği ellerim kanıyor Ölüme papuç bırakmadan Gelde yardım et bir akşam güneşi Vedaların gölgesinde ardından baktıkça ağladım her gece vakti Ayhan’ca Cümleler AYHAN AKDENİZ |