AH İLE AMANI DAĞLARA SALDIKBir yaz günü kurduk dost sofrasını İki bin on üçtü yıl yaralandı Kadehler dolup da boşaldığında Ballıkaya denen el yaralandı *** Ah ile âmânı dağlara saldık Her söyleyişte bir nefes aldık Hekimhan Arguvan arada kaldık Ilgıt ılgıt esen yel yaralandı *** Vurduk bağlamanın sarı teline Sesimizi kattık seher yeline İçimden ağlarken garip geline Sesleri getiren tel yaralandı *** Türküler söylendi kör karanlığa Uzak durun dedik riyakârlığa Her şey dayanmıyor inan varlığa İçinden ağlarken dil yaralandı *** İçim burkulurken hep yere baktı Sanki karasuydu yanımdan aktı Bu anı içimde çakmak çakmaktı Açığa çıkmayan zül yaralandı *** Anlamadım neden içten akmadı Başını kaldırıp bir kez bakmadı Anladım ki Süleyman’ı takmadı İçimdeki yanan hal yaralandı Süleyman ÖZEROL Ankara, 12 Mayıs 2015 |