AVUÇLARIMDA SAKLI...
Düşünsel ortamların gizemli mizacında
Buluştu aşk ve evren. Göz göze geldiği o ilk an, Farkındalığında ve Yeni yetme o savruk nizam. Bir kafesin dibinde, serzenişte Fısıltılar çıkmışken ayyuka Reva görülen ne tek bir çekince Ne de uzlaşı. Belki de uzak kalmak kadar sıradan Korkarken ilk dokunuştan. Saklı masumiyeti Devinirken hayat Verdiği o molalar Zaman zaman dingin seyri Görünenin çok ötesi. Sevdaya meyilli Kendini bildi bileli, Tek kural, korumak aslını Sadece sevgiden mükellef. Bir yanda dinmez bir sızı; Ahenksiz hatta yordanası. İzafi bir izlek yeri geldi mi Çok uzağında nefretin. Ne sonsuz ne kifayetsiz Hatta ne de tek bir yılgı. Yıllansa da, Taze bir çiçek kadar cüretkâr Gönül gözü açık her dem Kul kölesi aşkın. Saklı bir ganimet en derinde Depreşirken günbegün. Günler öylesine devrik Tüm söylenceler asılsız, Satırlarda çağlar Düş arası duygular Geri dönümü hüznün ele verirken aslını. Hükümsüzlüğünde aşkın her daim O son simge Devinip durur yol bilmeden Oysaki masum bir öngörü Avuçlarımda saklı. |
Avucumda bıraktığın resminin izi yüreğimde kaldı acısı hiç geçmiyor *.*
Özlem Demirkaya &*.*&