Ay çığlıklarını sarmış tenini ellerini
Gül! sisler dağılsın gözbebeğinde
Uzayan günler ve ardından yılgınlık
İpliği pazara çıkmış bir hüzün artığı
Çözülmemiş boğumlanmış düşlerin boğumu
Yüreğine düşer geç kalmış bir türküde


Sesini duymuyor içinde çığlıklar uzanıyor
Yürüyor anılar bükülmez avuntusu bu büyük yalnızlığın
Sus ve dinle henüz yazılmadı esamesi okunmadı adının
Duymadım martıların çığlıklarını
Güller açmış bahçelerde ve arsız akşam sefaları


Nereye baksan dolaşıyor rahat bırak günü
Parmak izini bırakıyor bulutlar gökyüzüne
Terketmiş dün akşam yağan yağmur
Eprimiş bir yaprak birlikte yaşamın kıyısında tutuşmuş el ele
Denizler bırakır kıyılarda küçük sevinçlerin dudak izlerini

Gün bakır rengi bir akşam üstü
Sarmış dağların yamaçlarında
Amansız bir zamansızlık içinde koşuyor
Göğsüne bastırdığın eski çocuk gülüşü
Ah! Bu akşam üstü ne sıkıcı telaşlı
Toplanır akıl almaz düşüncelerin hepsi birden başına

Uzun geceleri kör kurşunla vur
Gül ! Sessizliğin sessizliğinde ve sen
Düşüncenin düşüncesinde düşünmeden
Tükenme tüketme kendini
Dünyada herşey yalan herkes gelip geçici
Ardına bıraktığın bir tutam sevgi olsun


Nurten Ak Aygen
26.05.2015