O'NAI- Kara bulutlar sarmışken âfâkını Bir kıvılcım düştü Anadolu’mun taa bağrına. Dağlar, etrafına dizildi, Yeşillikler, altına serildi (O) ’nun, Mavilikler üstüne Ve havaya bir barut kokusu doldu, Büyüdü o kıvılcım,ateş oldu, volkan oldu. -II- Sonra, bir rüzgâr patladı İzmir’e doğru, Önünde tezek dumanlarını sürükleyerek, Ege’nin suları bulandı. Ve rüzgâr erişti İzmir’e, Gözlerini görünce, Ege, renginden utandı... -III- Bayraklar eğildi adımlarında, Bir benim bayrağım yüceldikçe yüceliyordu; Dünya, eğildi önünde, Dünya, O na selâm durdu... -IV- Sonra, Bir güneş grub etti Boğaz’ın sularında; Mavi dalgalarında alev alev tutuştu deniz, Bütün sahiller,kıpkızıl gözyaşına bulandı Bir ay,bir yıldız beyaz kaldı. -V- Soluklarında yüceldik, Bakışlarında ilerledik, Gürleştik büsbütün,çatık kaşlarında, Açık alnın,bize bir başka güven verdi. Bir coştuk sesinde,hâlâ coşkunuz, Sesin hep kulaklarımızda, Hâlâ Bakışların yolumuz... Ünal Beşkese |