I.

Üşüyoruz Mina
Mevsimler hep karanlık mekânda
Bir kumrunun gözyaşları
Bizim için naylondan meze

Sakladım ellerimi
Alaycı bir kıyâmdayım artık
Fâili mechul iyi niyetlerim
Gece bültenlerine yorgun misafirim

İçimde binlerce çocuk cesedi
Anne gözyaşlarında boğuluyorum
Savaş meydanındaki çamur deryasında
Dinleniyorum!
Uyandır beni Mina;
Bu rüyâlar hep sahte
Mekânlar aldatmaca
Nefes almak bile küstahca burada

Tek tek gezelim artık mezarlıkları
Çiçekler solar Mina
Şiir bırakalım topraklarına
Cümleler serpelim
Kelimelerle örtelim

II.

Kulaklarımla duyduklarım hepsi yalanmış Mina;
Düğünlerdeki gülümsemeler cehenneme açılan kapılarmış

Pazar meydanları yaşamın açlığıymış
Kalabalıklar sıradanmış
En çok susanlarda
Toplu mezarlıklardaymış

Rüyâ koridorlarımda aç insanlar
Hâlleri perişan
Hâllerimiz perişan

Kendimi hapsetsem diktatörün öyküsüne,
İdam sehpaları dizilse önüme
İlk tekmeyi Annem atsa
İlk sarılan Annem olsa
Benim cezamda bir masaldan çalıntı olsa

Köle tüccarlarıyla yarıştayız Mina;
İyiliklerimiz menfaat
Tebessümlerimiz menfaat
Yönelmelerimiz menfaat

Yaşama şehirlerimiz bombalansa
Niyetlerimiz karantinaya alınsa
Bir serçe kadar onurlu olurduk oysa

Hisset Mina!
Nasılda sahteyiz
Nasılda biçareyiz

III.

Kaç savaş bitti kitaplarda
Kaç savaş başladı dostluklarda
Anlasan Mina!

Mayınlar döşedim kötü niyetlerime
Sürünerek varmak istedim yine de!
Varlığımın nedeni sanki bu
Nefesimin amacı galiba bu
Düşüne düşüne
İntihârla geçti amellerim!

Yalancı peygamber getirdiler önüme
Dar sokaklarda ganimet peşlerinde
Patika yollarda hicretin eşiğinde
Döndük hep geriye endişeyle

IV.

Paslanmış bir yalnızlık bizim ki
Yaşlanmış bir umut!

Sayfalarca kimliksiz günlerimiz var
Zamana aldanmış oyunlarımız

Musait bir şiirde inesimiz vardı bizim
Adresi kolay hikâyeler peşindeydik

Bir bardak suyun yanında
Vicdana ihtiyacımız var dı bizim