AYŞE' M
Ne önemi vardı ki yaşamanın,
yüreğimi Sende unuttuktan sonra . Şimdi kirpiklerimde asılısın gözyaşıma düşme Ayşe ... Aklıma düşüyor o nazlı adın Dudağımda hece kanıyor Ayşe’m Beni param parça eden zor kadın İçimde bir alev yanıyor Ayşe’m Unuttum gülmeyi cemalim hazan Gözümden yaş değil, sevdamdır sızan Aşk ile bin kelam, bin nükte yazan Kalem beni boğdu sanıyor Ayşe’m Kendi derdim deyip sanma ki sustum Gördüğüm her düşü kabrime astım Ben bile sonumdan umudu kestim Hayatım hüsrana dönüyor Ayşe’m Sonsuzdu aşkımız bitmezdi hani Sessizce gidişin dondurdu kanı Zifiri karanlık bastı her yanı Ayrılık gönlümü tanıyor Ayşe’m Uzak el olsa da vatanın, yurdun İllet verem gibi kalbimi sardın , Kalbimi ortadan ikiye yardın Bedenim ruhumu kınıyor Ayşe’m Gülşah Gayret / Tekirdağ |
Kaçırdığım güzellikleri keşfe çıkıyorum da
Açıkçası bir gül bahçesinin dikenlerinin bile lezzet olabileceğini düşünüyorum şimdi
Bu sayfanın tozu bile kaçmamalı dersem teşbih sanmayın
Hakaretse ancak kendimedir
Sürç-ü lisam ettiysem affola
Saygı ve selamlarımla...