SİYAH-BEYAZ AŞKLAR
AZİZE-((*-1-*))
Mahellemizin, En alımlı ve en güzel kızıydı “Azize” O, on altı yaşlarında Ben de on yedisindeydim Ama benim ona ilgim Daha ilk okula başladığımız yıllarda oldu O da ilgisiz değildi bana hani Aynı mahalellede oturduğumuzdan Okul çıkışını iple çekerdim Bereber dönerdik her gün eve Sabahları okula giderken Hep gözüm pencere de olurdu Kaç kez kahvaltı yapamadım onun yüzünden Evden çıktığında Çantamı kaparak fırlardım yola Annem “Oğlum iki lokma bir şey yeseydin” diye Sesi gelirdi ardımdan Ama kimin umrundaydı ki İlk okul yıllarımız Böyle geçti farkında bile olmadan Farkında olduğum bir şey vardı O da mahallenin bütün çocukları Beğeniyordu Azize’yi Ona yakın olduğum için Bir çoğu, belli etmese de, kıskanıyordu beni Bu durum hoşuma gitmiyordu desem Yalan olur Herkes gibi Bizde o yıllarda Topumuz komşuların bahçesine gider Tahir amcalardan Hasan dedelerden azar işitirdik Hele bahar mevsimi geldiğinde Rüstem amcaların bahçesnden badem Nigar teyzelerin bahçesinden de Erik toplardık Bir gün Yine Erik ağacına çıktım Nigar teyzede evinden bahçeye çıktı Azize ve diğer arkadaşlarım Bahçe duvarının dışında Ben görünmemek için Biraz daha yapraklı dal arasına girerken Dal kırıldı büyük bir gürültü ile Kendimi yerde buldum Nigar teyze’nin “Ah bu çocuklar, ah bu çocuklar” diyerek Yanıma geldiğini gördüm O sırada bayılmışım Uyandığımda evdeydim Annem başımda Kırık-çıkıkçı kör Mustafa’yı getirmişler Mustafa amca Koluma dokundukça ben bağırıyordum Sonunda Kör Mustafa teşhisini koydu Kırık yoktu ama, çatlak vardı İtina ile sardı Biz kolu askıya aldık Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |