Derinlerde Bir Oda Yokluğun/Selahattin YETGİN

Katmer özlemlerin yokluk duruşmalarında
Avuçlarımda terli bir hasrettir yokluğun
Yorgun düşlerin yelesine tutunup şimdi
Gelsem yanı başına, su döksem toprağına
‘Hoş geldin kuzum’ der misin güzel anam!

Sensiz nice şafak gülleri açtı yine kuytularda
Kaç demet menekşe yetiştirdim toprağımda
Mutluluk gülüşündü hep biz kınalı kuzularına
Şimdi gönlümüzde bir yığın hazan ve fırtına
Nefessiz yutkunuşlar yaşıyorum ah buralarda!

Nasırlı ellerinde isli lamba hayat, mevsim bahar
Yüreğimde inceden bir ağrı, şakaklarımda karlar
Ay doğmuş mezarına anam, boğazımda hıçkırıklar
Hazanlar dilimde isyan, anlamsız sensiz tüm anlar
Arala göz kapaklarını ne olur, bugün coşkulu analar

Gittin, dönmedin anam, üşüyorum sahralarda
O yokluk karası bakışlarında ısıtsam bedenimi
Gölgeler değsin saçlarına, al yetim sevinçlerimi
Çok derinlerde bir oda yokluğun, çöz kilitlerimi
Dilimde hüzzam bir ayrılıksın, dinle türkülerimi

Öpsem bayram coşkularıyla ellerinden, sarılsam yine
Çeksem derinlerime kokunu, yar gibi bakıp gözlerine
Yırtsan ruhumdaki kara perdeleri, çağırsan cennetine
O yorgun musallasından kalkıp alsan yavrunu ahirliğine
Seninle yaşasam bir ömrü, el olsan anam çaresizliğime

NOT: Tüm ANALARA ve ANA KUZULARINA...

Selahattin YETGİN