Ben/ce !
Belli ki herkes çok seviyor birbirini,
bencilce vede önce kendince. Kelepir bir ilâna kurban, umarsız bir eşya gibi. sen ne istersini sormadan, anlamadan, dinlemeden bakmadan... Çıldırmış aç dünyanın, fiskoslarıyla yoruyor birbirini. kendini sevmeyen sevmeyi bilemez ki, O nedenle vedalar gidenlere hiç yakışmıyor, gönderenlere zimmetli ah’lar.. Çünkü gitmek bir seçim değil, memnuniyetsiz bir zarûrettir sevgili... Zehra Asuman |