bir gün öğreteceğim sana Sahara
kayaları tırmalayan rüzgârın dilini
göğü uçuşa kapalı kuşların
k/ağıtlarda kolayca sobelenmesini


ağlayan çocuk sesleri yapıştıracağım
vicdanının en ılıman limanına
soluğu kesilmiş geceyarısı uyanmaları alnına
drenajı debisini boğan kemanlar
ya t/ellerinle boğacaksın beni
ya da tamam
-sensiz yatamam!-


ya sizin oralarda ne deniyor Sahara
koca bir saçmalık yerine
dudak mesafesindeki
kulak memesi kıvamındaki ayrılıklara


ceylan derisi kaplı masallar anlatacağım sana bir ara
uyku önü üşümeler
demet demet isyan bırakacağım her gece kapına
uyutmayacağım seni Sahara
unutmayacağım
unutturmayacağım beni sana


bir şehir kuracağım sana
nükteden uzak coğrafyalarda
korneası tüm umutları sızdıran
dudakları hamur kıvamında
kendi kendini terkeden kent yazacak kitaplar
birlikten kuvvet doğmayacak bu ülkenin nebulasında


sana hiç duymadığın masallar anlatacağım bir ara
adın yandığında neonlarda
ateşböcekleri bile dansa fırlayacak bir arada Sahara
bir ara da
bir ara!..





ToprağınSesi




.