Sonsuz Sensizlik
sen, tüm deniz fenerlerini gömdün derin maviliklere.
ben, gökyüzüyle sınır okyanusta tek başıma. her yön sonsuz sensizlik çaresizlik. zaman ölüme şafak sayıyor ölüm kavuşmaya. Ey sevgili İzin ver Deniz fenerleri yüreğim gibi yansın sönsün Güvercinler kanat çırpsın telgrafın tellerine İzin ver Senden bir haber uçsun. |