ŞÜPHESİZ
Karanlık zifiriye demleniyor
Zaman acımasız, Kör topal ilerliyor. Sonsuz karanlık Geldi, gelecek Şüphesiz. Zaman an’a hapsolmuş. An sana! Anılarla canlalanan yılllar. İsyan etti, edecek… Şüphesiz. Ayın yüzünde acı bir tebessüm Ben fısıldadıkça Bulutlarla saklambaç oynuyor Gece acıya demlenirken Med cezirler yalnızlığımı gideriyor Bir ses Aah! Bir ses… Beni bu girdaptan kurtaracak Şüphesiz. Artık bende ikna edemiyorum kendimi Kelimeler, kelimeler kifayetsiz Uzaklar, uzak değil Kaçamıyorum kendimden İçimde yargıçlar ordusu Kalemi kırdı, kıracak Şüphesiz. Demir perdeleri bir aralasan Yıllar an’a iltica edecek Göz yaşları özgürleşecek. Ben, benden kurtulacağım Şüphesiz. 28.02.2024 Hürrem Demirci |