delilleri karartılmış bir sevdâdan sesleniyorum sana Sahara
tersine katlanmış suskunlukla esiyor rüzgâr
külçe külçe eriyorsun içimde
borcun çoğaldıkça gözlerime
senin üzerine giyiyorum tüm sabahları
hani virgüller cümleleri kandırır ya
-henüz bitmedi diye-
isim koyamıyorum Sahara
bu yalnızlık prömiyerinde sana



tutanaklara hiç geçmemiş izler olur hani
insanın bahtına yapışmış, zamana sürgit
hani derin uykuların bile çıkaramadığı lekeler
elvedâ’lar gibi kalıcı körlük yaratan cümleler
hazmetmesi zor lokmalar gibi durur boğazında
demem o ki
kıvancını kılıçtan geçirsen kimsesizliğin
kucaklasan korkularını bir çocuğun
avuçların cennet olur Sahara




ne zamandır hiç kimsesin -sözümona-
uçurum çiçekleri suluyorsun habersiz
târumar ülkenin ıssız yamacında
götürüp bir orman kalabalığına gömebilirim seni
kuru bir inat uğruna
özlemesem Sahara
yalnızlığımı tırmalamasa sesin
kayda geçse sitemlerim
fayda etse bastığım tütünler
iyileşmeyen yaralara



bâzen yırtılıyor nefesin
öbek öbek cümleler uçuruyorsun tütsülerle
o vakit
bir çam ağacına iğneliyorum siluetini
ki onlar da senin gibi
çiçek açmasa da
hiç yaprak dökmüyorlar diye
özlemek can sıkıcı
hasret kılıçtan keskin Sahara
anlatabiliyor muyum bir cümlede derdimi
her yer gözlerin
baktığını hissettiğim her yer açık perde
boş camlar da el sallar mı insana Sahara söyle
söyle



bâzen sızıyorum geceyarısı tüllerinden
apansız uyandırıyorum cildini
ateşböcekleri konduruyorum dudaklarına
unutmayı fazla alma diye hafızana
beni kötü anma diye Sahara
beni kötü anma


şimdi güneşin sana değmeyen odasında saklanıyor zaman
çoktan vazgeçerdim Sahara çoktan
kahrımı kandırmasa
kantarmasını koparmış küheylanlar
her seferinde - bu son diye
yakıcı bir umudu söndürmek için nikotin basmasam dudaklarıma
. . .
beni kollarında değil avuçlarında ara Sahara
yanıbaşında değil
kimsenin güç yetiremediği
kibrinin o geniş arsız coğrafyasında



düş yorgunluğu diyorlar Sahara
bıkkınlık, enkazı olmayan yıkıntılara
yalnızlığı tek başına almıyorlar huzura
odalar dolusu umudun olsa da
açlık diyorum
söz öbekleriyle doymuyor gözbebekleri
" kiminle yaşarsan yaşa
kalbindekiyle yaşlanırsın" diyorlar
anla Sahara
anla



üzeri açık bir çadırdan sesleniyorum sana
karıncalardan önce dokun diyorum bana
ört üzerimi
ört
ört
ört Sahara!..










ToprağınSesi









Fon : Twilight - Edward and Bella - Piano ballad

Fotoğraf : Golshifteh Farahani





.