ÇIK GELNe olur bekleme son nefesimi Ruhum bedenimden çıkmadan çık gel Hasretinle gönlüm eridi soldu Hasreti kökünden sökmeden çık gel Zor mu sanki iki cümle yazması Revamıdır canın canı üzmesi İçim delik deşik sensizlik yası Tecellime mermi sıkmadan çık gel Gönlümden düşmüşüm sevda diline Bülbül konmaz imiş aşkın gülüne Ben canımı versem senin yoluna Yazılı taşımı dikmeden çık gel Senin yoluna baş koydum bu canı Kendi elinle yaz yolla fermanı İçimde ateşi yanan cananı Özlettin hadi gel çekmeden çıkgel Umudu kervana kattım göçümü Yaşam tükeniyor tez yap seçimi Sensiz yalnızlığı sardı içimi Umudu kabre tıkmadan çık gel Ibrahim özdemir |
Albenili, okunmasını isteyen şiir sevdası sunuşu.
Kutlarım. Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…