Öyle bir acı ki sığmaz kelâma
Azrail senimi buldu gardaşım
Bu nasıl felaket,nasıl bir bela?
Kalbe yenik düştü öldü gardaşım

Kefenini açtım, mortona baktım,
Alnından öperek, göz yaşı döktüm,
Bir bilsen ne kadar, mersiye yaktım,
Sana aniden n’oldu gardaşım

Genç yaşta gittin dayanmaz yürek
Sensizlik hüznüme ne demek gerek
Eşin çocukların isyan ederek
Sacını başını yoldu gardaşım

Boynu bükük kaldı eşin evladın
Gökyüzü inletti acı feryadın
Azrail dilinden okunup adın
Ölümün çok büyük oldu gardaşım

Selan okunupta duydu her hasmın
Dostlar yakasına takındı resmin
Mezarın kazıldı yazıldı ismin
Bembeyaz kundakta kaldı gardaşım

Bu hududu kimler çizmiş gardaşa
Yaradan böyleyi vermesin başa
Yeşeren agaçı dağdaki taşı
Hüznümün yankısı deldi gardaşım

Akıl baştan gitti, içim yaralı
Yüce Mevla’m böyle koymuş kuralı
Topraklar bağrına aldı maralı.
Bebelerin saç baş yoldu gardaşım

Yükledin acıyı gelmiyor dile
Sabır köşesinde doldurdum çile,
Dert hüzün çilekeş yaşamın ile
Artık yaşın yirmi kaldı gardaşım

Kurbanım makberde, her toprağına
Üstündeki otun ve yaprağına
Topraklar ağlıyor, gençlik çağına
Genç yaşta sıran mı geldi gardaşım

Gittiğin o yerde huzurun var mı?
Umudum sevince sensiz çıkar mı?
Dünyan çok genişti mezarın dar mı?
Sensiz dünya bomboş kaldı gardaşım ibrahim ÖZDEMİR 2016