..DÜŞ YAKAMDAN HÜZÜN..
Düş artık yakamdan hüzün.
Taşıyamıyor bedenim ağırlığını. Yaralarımı sarmaya yetmiyor gücüm Kan revan içinde kaldı yüreğim. Sözlerim donup kalıyor bak,dudaklarımda. Buz kesilmekte kelimelerim.. Git artık yüreğimden hüzün. Sığamıyorum ki kendi içime, Taşıyor isyanım gün be gün. Yavaş,yavaş,çatlıyor sabır taşım. Ne olur sevme beni bu kadar. Haydi git benden uzaklara; dağlara taşlara sarıl. Gençliğim solmadan,ömrüm bitmeden. Şöyle bir güneşe baksın hareli başım.. Düş artık yakamdan hüzün. En kötü aksesuar gibi takıldın göğsüme. Acıtıyor kalbimi battıkça iğnelerin. Yoruldum kanamak tan,yoruldum kara bulutlardan. Git ki yüreğime artık beyazlar dolsun. Haydi düş artık yakamdan,düş,, Son demlerim de bari,ruhum huzuru bulsun... Gülseren MORKAN |
yüreğiniz ışık dolsun,kutlarım,sevgiyle...