Rüzgarı deli poyraz.
Aşkları çılgın.
Bakışları masum
Sokakları yorgun.
Ben işte o şehri arıyorum.

Tren düdükleri acı.
Gönlümün çocukluk aşkında kaldığı,
Yüreğimin o aşkı hala sımsıkı sakladığı,
Belki yeniden başlarım umudumu yaşatan
Ben işte o şehri arıyorum.

Sokaklarında anıların durduğu,
Vapur gezilerinin beni vurduğu
Minareleri göklere haykıran
Kubbeleri kurşun,
Martıları bile çılgın
Ben işte o şehri arıyorum.

Köşelerde gül satan kızları,
Pembe gamzelerin kibar nazları,
Veresiye veren bakkalı, meyhaneyi.
Ben işte o şehri arıyorum.

Taşlı sopalı mahalle savaşları,
Otobüste gördüğüm kız için döktüğüm göz yaşları
Kır çiçekleri gibi kokan sarı saçları
Ayrancısını, börekçisini ve işkembecisini
Trende tramvaydaki kalabalık işkencesini,
Ben işte o şehri arıyorum.

Balkondan o gülüşmeleri
Komşularla barışıp,darılıp çekişmeleri.
Kardeş kardeşe tatlı didişmeleri,
Ben işte o şehri arıyorum.

Piknikte bir etek savrulmasın.
Aman sofralara top atılmasın.
Ağaçlar arasında bir ip olsun.
Kızlar erkekler ayrı takım kursun.
İstiyordum o gün zaman dursun.
Ben işte o şehri arıyorum.

Otobüsü kaçırdığım günleri
Davullu zurnalı düğünleri,
Zeytin ekmek bulamadığım öğünleri
Ben işte o şehri arıyorum.

Komşusuna darılmayan,
Siyasete sarılmayan
Bir birini kazıklamayan,
Çocukluğumu hala saklayan.
Ben işte o şehri arıyorum.

Orhan Semiz
(Karacan)