Amed
Eğer kalsaydın
Şüphesiz mücizesi olurdun Cennet cennet , gözlerinden gözlerime... Diyarbakır’a erkenden bir bahar iner Aşk senin adına gelincikler peydahlar yağmurlar senin gözlerinde buğumlanır Yüreğime sağanak yıldızlar dökülür Eğer bana kalakalsaydın Diyarbakır sana şarkılar mırıldar, Şiirler senin kafiyenle işgal olur Günyüzüne vuran aşk kelamları tenine dolanır Ve yüzümden düşen bir intihar eylemi Ben dağınık, diğerleri durgun Diyarbakıra bir kayıp ilanı çöker. Eğer bana kalakalsaydın Aşk sana hasret sen yüreğime vuslat zaman senin yörüngende donakalır Gözlerimde, avucumda Pahabiçilmez bir mağlubiyet Sıcağı sıcağına bir aşkın gizemi Yani sen bana Diyarbakır ol Ben sana tepeden tırnağa mülteci Nicedir göremiyorum Diyarbakırımı Nicedir bir mahşer sabırsızlığı Ben sende başladım ilk eylemlerime Tanrı’nın ilk emrine Ve ilk aşkı sende okudum. .. Eğer bana kalakalsaydın Duvarlar senin adına sloganlar bestelerdi Şehirler kaldırımlar senin, Payımdan düşen dört mevsim Aşk yana bedenimde çoğalan bedenin Keşke bana kalakalsaydın da Kıyamet kıyamet sarılsaydın üstüme Diyarbakır ikimize de yeterdi Cudi dağında ikinci tufan çöker gibi Sen ansızın çöktün gecelerime Dicle sığınmacı bir kekemeyle göç eder Dedim ya , Bu faşizm susturamaz gülüşünü Bu gökyüzünden düşen asimilasyon hırçınlığı Bu Allah’ın belası devşirme politikaları Gelde anlat sevgilim Gerçi bir şey anlatmasanda olur Yeterki başımı koyacak bir omzun olsun.. Keşke Diyarbakır’ın dili olsaydı da Sana bir gerillanın kahkahasını anlatsa Dedim ya, Dağların doruklarında aslanlar tükenmez Ve asla geri dönmezler nice canlara canlarını hibe edenler Ve fedai bir eylem gibi kalırım, o memleket kokan gözlerine Hâlbuki ne güzel Mezopotamya olurduk Üçümüz ne de güzel olurduk Bırakta hiçi hiçine kalalım sevgilim Bırakta eşkıya usulü kalsın Dağlara olan sevdamız Ben seni hertürlü kabullenirim |