Halepçe
Adem ile Havva’dan bu yana
Son yasaklı meyvesiydi bu Ve ardı sıra cennetten kovulanlar Yersiz yurd edilen bir kavimin günahsızlığı Evladı Kerbela’dan gelenleri Sonra tufan tufan ölüme serpildik Bir elma kokusu yağdı tepemize Sonra ölüm korkusu yağmanladı o minnacik bedenlerde Ölümün sessizliği Birbirine sarılmış cesetlere yankısı Ölüm Kürdün ölümü Halepçe’den kopuyordu kıyametimiz Deccalın vur emriyle karardı güneşimiz Dağılıyor kervan soğukluğu Dehakların ölüm ziyafetinde Neşesi inkâr edilenlerin Eşkıya bir ömre teslimleri Dedim ya , Yaşam Kürdün yaşamı Öylesine yasak Öylesine çaresiz Ve öylesine dağılmış, harabe bir kader deryasına |