sen uzaktan sevdin
ben ise uzaktan sevmeni sevdim
sen uzaktın, yoldun, gelemezdin
ben ise ömrüm bitene kadar
seni beklemek için yemin ettim




ne kadar erken bir saatti kaybetmek için
ne kadar zor bir gündü uykusuzluğun pençesinde
her gece ayakta kurduğum düşleri
içten içe yağdırmakmıydı yüreğime
bu kadar kolaymıydı gülmek sen gidince
ah be yüreğim, ben vazgeç dedikçe
sen neden hala böyle sever
neden hala böyle saplanırsın gözlerime




sen gittin sol yanımı sevdim ben
sen gittin boşalan ellerimi titrettim
sen gittin, sızımla yaşlandı yüreğim
gittin işte, öyle veya böyle
gittin be sevdiğim
sen gittin ağlayan benliğimi sevdim




ah be sevdiğim
seni sevdiğimi bilmeseydim eğer
şu kalem ağlamazdı bu sayfalara
şu gözler sel gibi nehir olmazdı
mutluluk böyle dolu dolu gitmezdi benden
sen aslında hepsini boş ver de
seni böyle benim gibi ölürcesine
hiç kimse içten içe sevmezdi..




oysa ben seni sevdiğim zaman
bu kentte karla karışık acılar vardı
üşüdüğüm iklimler vardı yıl boyu
hiç yazım olmadı güneşin alnında
buz gibi donarcasına giydim hükmünü
kovarcasına bıraktım yalnızlığı
ben var ya ben, ne sevmişim be
sövercesine yakmıştım anıları




çekilen denizlerin şu son limanında
aklım artık almıyor bırak diyor
yüreğim ise sımsıkı sarılmış sana ağlıyor
sudan şehirler inşa ediyorum akarcasına
ve sonra seni......
gökyüzüne anlatıyorum susarcasına




şimdi sen say ki, ben hiç ağlamadım
hiç özlemedim bu kadar, bağlanmadım
yanmadım, darılmadım, sitemkar olmadım
ben sadece gittiğin yolları sevdim
bir an olsun şüphe duymadan senden
gelmeyeceğini bile bile
umutla hep seni bekledim
çünkü beni terk etmeyen
bir tek o kalmıştı ellerimde
sen diye hep umutlarımı sevdim.....
.
.
.
Mawish
.
.
.

SEN DİYE! - Mawish Şiirleri