Bedrettin gibi yiğit olmak vardı şu küçük gözlerle bakarken arşa aşkı şuursuz büyütmüş Leyla ile Mecnun kadar boşvermiş hayata
çocuklar öldürülmeyi bilmezdi belki Lewis Carroll Alis Harikalar Diyarında’yı yazıp hepsini masala saklasaydı
karnaval bir sevincin pamuk şekerli sokaklarında koşmak çakıl taşlarıyla sektirmek hayalleri ekmek arası yıldız yemek üzerine içmek ırmakları
fakat gerçek sihirli değnek değil
Edvard Munch çığlık resminde gülen bir çocuğu kullansaydı acaba adı gülümseme olabilirmiydi sahi şimdiki zamanda çığlığı daha çok onlar kullanıyor belki de gülümseme yanına parantez içinde çığlık yazılırdı resimde bir çocukgülerken ardında çığlık atan dünya
birden hepsi bir şiirde toplandı son üç nokta Adile Naşit Jules Verne Ömer Seyfettin
sonra Sokrates bulvarında çingene esmeri şarkılar söyleyince Konfiçyus kentinde buldular kendilerini anlamışlardı Geppetto Pinokyo’yu yaptığında en büyük yalancının büyükler olduğunu biliyordu mutlaka ve Notre Dame’ın Kamburu çanları çaldığında hep çocuk kalmak için direneceklerdi..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MASAL şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
MASAL şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Saçakların arasından geçiyor şair... Bir bakıyor ki masallardan dökülüyor sözcükler. Duyguların yanında sözlerin ne kadar küçük olduğunu görüyor. Bağdaş kurup şiirin ortasında çocuk kalmak için direnişe başlıyor...
Hiç büyümeseydik. Büyüyüp te görmeseydik büyüklerin zalimliklerini... Uçurtmalar hep gökyüzünü süsleseydi... Elimizde hep masal kitaplarıyla düşleseydik yaşamı...
Yine çok güzel bir şiir okumanın keyfiyle... Saygılar sunarım...
resmi düşlerin efendisi masallar ve onların en üst makamı çocuklar...hep bir süreklilik hayata kurgu ile gerçek arası tutunmak..yüreğine merhabayla çok tşk ederim
Duyguların yanında sözlerin ne kadar küçük olduğunu görüyor. Bağdaş kurup şiirin ortasında çocuk kalmak için direnişe başlıyor...
Hiç büyümeseydik. Büyüyüp te görmeseydik büyüklerin zalimliklerini... Uçurtmalar hep gökyüzünü süsleseydi... Elimizde hep masal kitaplarıyla düşleseydik yaşamı...
Yine çok güzel bir şiir okumanın keyfiyle...
Saygılar sunarım...