Yiğit Ömrü Uzun Olmaz!Bir oğlan yaşardı köşe başında Uzun boylu, esmer, çok heyecanlı Bir güzel severdi kendi yaşında Sözünün eriydi, tam delikanlı Elinde sahavet tası! Övünürdü mert atası! Geceleri onun namı yürürdü Nârâsından sanki gökler inliyor Arkasından yalnız itler ürürdü Dost kulağı yalnız onu dinliyor Yere düşmez merdin sözü! Sinsi olur puştun gözü! Toplanıp bir alçak divan kurdular Bir tetikçi üzre anlaştı puştlar Yiğidimi arkasından vurdular Etrafta çığrışıp çırpındı kuşlar Yiğitlikte hüzün olmaz! Yiğit ömrü uzun olmaz! Cahit Kılıç İstanbul, 13 Nisan 2015 |