Meçhule Arzu...
Haydarpaşa garı,
Açılaydı bir daha! Toplayıp valizimi, Yetişeydim sabaha! Soraydım biletçiye; Giden var mı meçhule, Eski bir kara tren, Garipleri bindiren?! Biletçi dediğin; Güngörmüş bir adam! Anlardı vaziyeti; "Derdi: Aman be adam! Onlar çok eskidendi; El sallamak sevgiliye, Mutlaka gelir diye, Beklemek de nafile... Artık her şey yapmacık, Vallahi aşklar bile! Kurumuş gözyaşları, Akmıyor sevgiliye..." Oysa benim tek derdim; Bir tek tren meçhule! Bir de o yâr geleydi, Arkadan sesleneydi: Sevgilim, güle güle... Cahit Kılıç İstanbul, 31 Ağustos 2018 |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar